دو انشای جالب درباره خلقت انسان و شیطان و هدف خداوند از خلقت انسان چیست؟ برای پایه پنجم تا هشتم
انشا در مورد خلقت انسان برای کودکان
خلقت انسان خیلی داستان جالبی دارد، خدای مهربان ما اول حضرت آدم (ع) و حضرت حوا را از جنس گِل آفرید اما فقط این دو انسان هستند که از گل آفریده شده اند و فقط یک بار این اتفاق افتاده است.
بعد از آن همه انسان ها از نسل آن ها به دنیا آمدند به همین دلیل آدم و حوا پدربزرگ و مادربزرگ همه ما انسان ها هستند.
خداوند هنگام خلقت انسان از روح خودش به جسم او دمید و به فرشتگان دستور داد که جلوی انسان سجده کنند و همه فرشتگان این کار را کردند به جز یک موجود که اسمش ابلیس بود.
ابلیس فرشته نبود اما آن قدر به خدا نزدیک بود که بین فرشته ها مقام بالایی پیدا کرده بود، او سجده نکرد و به همین دلیل خدا او را از درگاه خودش بیرون کرد.
ابلیس همان شیطان است و علت این که به آدم سجده نکرد این بود که اول با دقت همه بدن انسان را نگاه کرد و بعد با خودش گفت من از جنس آتش آفریده شدم اما آدم از جنس گل است پس مقام من از او بالاتر است، چرا باید جلوی او سجده کنم؟
این غرور شیطان باعث شد از دستور خدا سرپیچی کند و تا هزاران هزار سال بعد دشمن انسان روی زمین باشد چون قسم خورد که نگذارد انسان ها خدای بزرگ را عبادت کنند و تا حالا هنوز هم دارد سعی می کند تا انسان ها را به طرف بدی و زشتی ببرد.
انسان مهم ترین و برترین مخلوق خداوند است که به او اشرف مخلوقات می گویند. خداوند برای هدایت انسان ها پیامبران را فرستاده است، آن ها انسان های کامل و دانا هستند که می توانند راه درست را به انسان ها نشان دهند و جلوی وسوسه های شیطان را بگیرند.
پیامبر ما حضرت محمد (ص) هستند که فرموده اند:”من میان شما امتم دو چیز باقی می گذارم، قرآن و عترت را” و با این سفارش خود امامان را به ما معرفی کردند که باید در نبودن پیامبر از آن ها اطاعت کنیم تا گول شیطان را نخوریم و بتوانیم به هدفی که خدا ما را برای آن خلق کرده است برسیم، یعنی خداوند را عبادت کنیم.
انشا در مورد خلقت انسان برای نوجوانان
انسان موجودی است مرکب از جسم و روح که آفرینش او در دو مرحله انجام شده است. ابتدا خداوند حضرت آدم (ع) را از خاک آفرید و سپس انسان های دیگر از نسل او آفریده شدند.
می گویند خداوند زمانی که انسان را خلق کرد به خود احسنت گفته و انسان اشرف مخلوقات نامیده شده است. طبق قرآن و احادیث مختلف خداوند تمام هستی را برای انسان آفریده است اما علت این خلقت چه بود؟
انسان تنها به گوشت و پوست و استخوان خلاصه نمی شود بلکه روح که مهم ترین بخش کالبد او می باشد نیز در وجود انسان به امانت گذاشته شده، روحی که خداوند از خود در انسان دمیده است و تمام رمز و راز خلقت انسان در این روح نهفته است.
همه ما در وجود خود میل به رشد کردن را داریم، در واقع انسان ها بسیار کمال طلب هستند اما گاهی این کمال را تنها در لذت های دنیوی و برخورداری از مقام های اجتماعی و غیره می دانیم در حالی که هدف از خلقت انسان این نبوده است که عمر با ارزش خود را تنها صرف دویدن به دنبال این لذت ها و به دست آوردن آن ها بکند.
انسان ها باید از نظر روحی و معنوی نیز رشد داشته باشند و سعی کنند خود را که برترین مخلوق عالم هستند و پروردگار این عالم را که خالق آن ها است به خوبی بشناسند.
خداوند در قرآن ذکر کرده است که انسان را برای عبودیت یعنی بندگی کردن آفریده است و انسان را جانشین و خلیفه خود بر روی زمین قرار داده است.
بدون شک هر انسانی جانشین خداوند نیست بلکه تنها آنانی که با تلاش توانسته اند روح خود را تعالی بخشند و به کمال برسند شایستگی این مقام را دارند و در حقیقت انسان کامل جلوه ای از صفات زیبای خداوند است.
ما نیز برای رسیدن به این هدف باید با رسولانی که برای ما فرستاده شده است همراه شویم تا بتوانیم به هدف والای خلقت خود برسیم.
