معنی و داستان کوتاه ضرب المثل باد آورده را باد می برد

در ادامه این مطلب با معنی، مفهوم و ریشه ضرب المثل باد آورده را باد می برد بیشتر آشنا خواهید شد. با پرشین استار همراه باشید؛

ریشه ضرب المثل باد آورده را باد می برد
ریشه ضرب المثل باد آورده را باد می برد

ضرب المثل «باد آورده را باد می برد» یعنی ثروتی که بدون سعی و تلاش خود شخص به دست آید به آسانی هم از دست می رود زیرا رنج و تلاشی نبوده که آن ثروت را ارزشمند کند.

به همین دلیل اگر کسی ثروتی را آسان به دست آورد بدون دانستن قدر آن، ممکن است در خرج کردن آنچنان اسراف کند که ثروتش در چشم بر هم زنی از دست برود.

مثل کسانی که یکباره صاحب ثروت موروثی می شوند و به جای مراقبت و نگهداری آن، تمام وقت و ثروت خود را صرف خوشگذارنی می کنند و بعد از مدتی می بینند ثروت آسان به دست آمده شان به همان آسانی از دست رفته و دیگر آهی در بساط ندارند.

اما اگر شخصی اهل کار و تلاش باشد و بداند هر چیزی آسان به دست نمی آید با رسیدن به ثروت، مقام و … قدر و ارزش آن را دانسته و تمام تلاش خود را برای حفظ و نگهداری آن می کند.

ریشه و داستان ضرب المثل باد آورده را باد می برد

دو داستان درباره ی ریشه ی این ضرب المثل ذکر شده است.

داستان اول

در جنگی که بین ایران و روم در زمان خسرو پرویز رخ داده بود بالاخره ایرانیان شهر اسکندریه در مصر که جزو امپراتوری روم بود را محاصره کردند، رومیان که نمی توانستند شهر را نجات دهند فکر کردند که حداقل ثروتی که دارند را به طریقی از شهر خارج کنند تا به دست ایرانیان نیفتد.

آن ها تمام طلاها و گنج هایی که داشتند را درون چند کشتی جای دادند و به طرف مقصد راه افتادند اما در میانه ی راه باد مخالف وزید و کشتی ها را به ایران رساند.

ایرانیان هم این گنج عظیم را به تیسفون که محل پادشاهی بود فرستادند و نام آن را «گنج باد آورد» گذاشتند.

داستان دوم

نوبتی فوکاس قیصر روم، همیشه نگران این بود که اموالش از طرف مخالفان مورد دستبرد قرار بگیرد، به همین دلیل تصمیم گرفت تا تمام اموال خود را به یکی از دژهای مستحکم کارتاژ در شمال آفریقا بفرستد.

او اموال خود را که شامل طلا، گوهر، مروارید، یاقوت و … بود را درون چند کشتی جای داد و بعد کشتی ها به طرف کارتاژ راه افتادند، اما باد مخالف باعث شد کشتی ها به جای حرکت به طرف کارتاژ به سمت ایران بیایند و تمام آن گنج به دست خسرو پرویز برسد.

خسرو پرویز هم با دیدن این گنج گفت: باد این گنج گرانبها را به طرف من آورده و من از هر کس دیگری به آن سزاوارتر هستم و نام گنج را نیز «گنج بادآورد» گذاشت.

همچنین گفته می شود باربد نیز که از موسیقیدان مشهور آن زمان در ایران بود به افتخار دستیابی به این گنج آهنگی به نام گنج بادآورد ساخت.

اما بعد از مدتی خزانه ی خسرو پرویز مورد سرقت قرار گرفت و بخش زیادی از آن ثروت از دست رفت، همچنین در سال ۶۲۸ میلادی هرقل امپراتور روم به تیسفون حمله کرد و تمام خزانه ی خسرو پرویز را غارت کرد که گنج باد آورد هم جزو اموال غارتی بود.

این داستان تاریخی باعث شد از آن به بعد به شوخی و طنز گفته شود که «باد آورده را باد می برد».

در ادامه بخوانید : معنی ضرب المثل شاهنامه آخرش خوشه

🔥 فال امروزتو خوندی؟

فالم رو نشون بده