حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست – باده پیش آر که اسباب جهان این همه نیست

غزل شماره 74 دیوان حافظ

حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست
باده پیش آر که اسباب جهان این همه نیست

از دل و جان شرف صحبت جانان غرض است
غرض این است وگرنه دل و جان این همه نیست

منت سدره و طوبی ز پی سایه مکش
که چو خوش بنگری ای سرو روان این همه نیست

دولت آن است که بی خون دل آید به کنار
ور نه با سعی و عمل باغ جنان این همه نیست

پنج روزی که در این مرحله مهلت داری
خوش بیاسای زمانی که زمان این همه نیست

بر لب بحر فنا منتظریم ای ساقی
فرصتی دان که ز لب تا به دهان این همه نیست

زاهد ایمن مشو از بازی غیرت زنهار
که ره از صومعه تا دیر مغان این همه نیست

دردمندی من سوخته زار و نزار
ظاهرا حاجت تقریر و بیان این همه نیست

نام حافظ رقم نیک پذیرفت ولی
پیش رندان رقم سود و زیان این همه نیست

معنی و تفسیر

قدر روزهایی که جوان هستید را بدانید و از آن نهایت استفاده را ببرید. غم و غصه ی دنیا زود گذر است نباید مسائل را بیش از حد بزرگ کرد زیرا این کار باعث آزار شما خواهد شد.

با تنبلی و بدون تلاش هیچ چیزی به دست نخواهد آمد، قبل از هر کاری خوب فکر کنید و با عزمی راسخ برای خواسته هایتان تلاش کنید.

🔥 برای مشاهده فال امروزتان روی دکمه زیر کلیک فرمایید

فال حافظ امروز

حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست – باده پیش آر که اسباب جهان این همه نیست

غزل شماره 74 دیوان حافظ

معنی و تفسیر

آخرین غزل ها

خدا را کم نشین با خرقه پوشان – رخ از رندان بی‌سامان مپوشان

رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد – صد لطف چشم داشتم و یک نظر نکرد

جمالت آفتاب هر نظر باد – ز خوبی روی خوبت خوبتر باد

صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست – بیار نفحه‌ای از گیسوی معنبر دوست

از دیده خون دل همه بر روی ما رود – بر روی ما ز دیده چه گویم چه‌ها رود

یا رب آن آهوی مشکین به ختن بازرسان – وان سهی سرو خرامان به چمن بازرسان

زان یار دلنوازم شکریست با شکایت – گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت

روزگاری شد که در میخانه خدمت می‌کنم – در لباس فقر کار اهل دولت می‌کنم

از سر کوی تو هر کو به ملالت برود – نرود کارش و آخر به خجالت برود

حال خونین دلان که گوید باز – وز فلک خون خم که جوید باز

باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است – شمشاد خانه پرور ما از که کمتر است

صبا به تهنیت پیر می فروش آمد – که موسم طرب و عیش و ناز و نوش آمد

مسلمانان مرا وقتی دلی بود – که با وی گفتمی گر مشکلی بود

فاتحه‌ای چو آمدی بر سر خسته‌ای بخوان – لب بگشا که می‌دهد لعل لبت به مرده جان

المنة لله که در میکده باز است – زان رو که مرا بر در او روی نیاز است