گر بود عمر به میخانه رسم بار دگر – بجز از خدمت رندان نکنم کار دگر

غزل شماره 252 دیوان حافظ

گر بود عمر به میخانه رسم بار دگر
بجز از خدمت رندان نکنم کار دگر

خرم آن روز که با دیده گریان بروم
تا زنم آب در میکده یک بار دگر

معرفت نیست در این قوم خدا را سببی
تا برم گوهر خود را به خریدار دگر

یار اگر رفت و حق صحبت دیرین نشناخت
حاش لله که روم من ز پی یار دگر

گر مساعد شودم دایره چرخ کبود
هم به دست آورمش باز به پرگار دگر

عافیت می‌طلبد خاطرم ار بگذارند
غمزه شوخش و آن طرهٔ طرار دگر

راز سربسته ما بین که به دستان گفتند
هر زمان با دف و نی بر سر بازار دگر

هر دم از درد بنالم که فلک هر ساعت
کندم قصد دل ریش به آزار دگر

بازگویم نه در این واقعه حافظ تنهاست
غرقه گشتند در این بادیه بسیار دگر

معنی و تفسیر

تلاش زیاد و نرسیدن به هدفی که می خواستید شما را غمگین و نا امیده کرده است. از غصه خوردن دست بر دارید و با انگیزه مضاعف مسیر دیگری را امتحان کنید.

اجازه ندهید قدر نشناسی اطرافیان شما را ناراحت کند، آن ها به زودی متوجه اشتباه خود خواهند شد. اسرار دلتان را پیش هر کسی نگویید و اشتباهات گذشته را جبران کنید.

🔥 برای مشاهده فال امروزتان روی دکمه زیر کلیک فرمایید

فال حافظ امروز

گر بود عمر به میخانه رسم بار دگر – بجز از خدمت رندان نکنم کار دگر

غزل شماره 252 دیوان حافظ

معنی و تفسیر

آخرین غزل ها

خوش خبر باشی ای نسیم شمال – که به ما می‌رسد زمان وصال

خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم – به ره دوست نشینیم و مرادی طلبیم

دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم – سخن اهل دل است این و به جان بنیوشیم

چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد – نفس به بوی خوشش مشکبار خواهم کرد

روی بنمای و وجود خودم از یاد ببر – خرمن سوختگان را همه گو باد ببر

چو برشکست صبا زلف عنبرافشانش – به هر شکسته که پیوست تازه شد جانش

جز آستان توام در جهان پناهی نیست – سر مرا به جز این در حواله گاهی نیست

ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم – غم هجران تو را چاره ز جایی بکنیم

سحر بلبل حکایت با صبا کرد – که عشق روی گل با ما چه‌ها کرد

زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست – پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست

روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست – منت خاک درت بر بصری نیست که نیست

هر که را با خط سبزت سر سودا باشد – پای از این دایره بیرون ننهد تا باشد

صلاح از ما چه می‌جویی که مستان را صلا گفتیم – به دور نرگس مستت سلامت را دعا گفتیم

ای قصه بهشت ز کویت حکایتی – شرح جمال حور ز رویت روایتی

با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی – تا بی‌خبر بمیرد در درد خودپرستی