غزل شماره 67 دیوان حافظ
یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست
جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست
حالیا خانه برانداز دل و دین من است
تا در آغوش که میخسبد و همخانه کیست
باده لعل لبش کز لب من دور مباد
راح روح که و پیمان ده پیمانه کیست
دولت صحبت آن شمع سعادت پرتو
بازپرسید خدا را که به پروانه کیست
میدهد هر کسش افسونی و معلوم نشد
که دل نازک او مایل افسانه کیست
یا رب آن شاهوش ماه رخ زهره جبین
در یکتای که و گوهر یک دانه کیست
گفتم آه از دل دیوانه حافظ بی تو
زیر لب خنده زنان گفت که دیوانه کیست
معنی و تفسیر
تلاش پی در پی و نرسیدن به وصال یار شما را خسته و نا امید کرده است، نا امیدی را از خود دور کنید و به خداوند توکل کنید. باید صبور باشید و به تلاش خود ادامه دهید تا مقصود حاصل شود.
نباید به خاطر شکست عشقی دچار غم و اندوه شوید، زندگی ادامه دارد و شما فرصت دارید تا اتفاقات گذشته را جبران کنید. به یاری خداوند به خواسته خود خواهید رسید.