بنال بلبل اگر با منت سر یاریست – که ما دو عاشق زاریم و کار ما زاریست

غزل شماره 66 دیوان حافظ

بنال بلبل اگر با منت سر یاریست
که ما دو عاشق زاریم و کار ما زاریست

در آن زمین که نسیمی وزد ز طره دوست
چه جای دم زدن نافه‌های تاتاریست

بیار باده که رنگین کنیم جامه زرق
که مست جام غروریم و نام هشیاریست

خیال زلف تو پختن نه کار هر خامیست
که زیر سلسله رفتن طریق عیاریست

لطیفه‌ایست نهانی که عشق از او خیزد
که نام آن نه لب لعل و خط زنگاریست

جمال شخص نه چشم است و زلف و عارض و خال
هزار نکته در این کار و بار دلداریست

قلندران حقیقت به نیم جو نخرند
قبای اطلس آن کس که از هنر عاریست

بر آستان تو مشکل توان رسید آری
عروج بر فلک سروری به دشواریست

سحر کرشمه چشمت به خواب می‌دیدم
زهی مراتب خوابی که به ز بیداریست

دلش به ناله میازار و ختم کن حافظ
که رستگاری جاوید در کم آزاریست

معنی و تفسیر

حرص و طمع را کنار بگذارید و بیش از حد دلبسته ی دنیا و مادیات نباشید. این مدت زمان خود را صرف جمع کردن پول و ثروت کرده اید اما به یاد داشته باشید کسانی هستند که به چیزی بیش تر از این اهمیت می دهند.

تلاش کنید به علم و هنر شما افزوده شود و در میان اهل دل به مقام برسید.

حقوق مردم را رعایت کنید و در همه ی امور خدا را به یاد داشته باشید. دو رویی و ریا را کنار گذاشته و با تکیه و اعتماد به خداوند متعال برای اهداف خود تلاش کنید.