غزل شماره 152 دیوان حافظ
در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد
جلوه‌ای کرد رخت دید ملک عشق نداشت
عین آتش شد از این غیرت و بر آدم زد
عقل می‌خواست کز آن شعله چراغ افروزد
برق غیرت بدرخشید و جهان برهم زد
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز
دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
دیگران قرعه قسمت همه بر عیش زدند
دل غمدیده ما بود که هم بر غم زد
جان علوی هوس چاه زنخدان تو داشت
دست در حلقه آن زلف خم اندر خم زد
حافظ آن روز طربنامه عشق تو نوشت
که قلم بر سر اسباب دل خرم زد
معنی و تفسیر
مراقب اطرافیان حسود باشید، آن ها از هر شیوه ای برای ضربه زدن به شما استفاده می کنند. از آن ها فاصله بگیرید و درباره این موضوع نگران نباشید چون بدون اراده ی خداوند هیچ اتفاقی نخواهد افتاد و شما در امان هستید.
برای رسیدن به اهدافتان باید تلاش کنید و هر چه اهداف شما بزرگ تر باشد نیازمند تلاش بیش تر است.
بر خلاف دوستان ریا کار شما صادق و درستکار هستید و با صبوری نتیجه ی خوبی هایتان را خواهید دید. به زودی روزهای خوب از راه می رسند و زندگی خوبی خواهید داشت.