غزل شماره 95 دیوان حافظ
مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت
خرابم می‌کند هر دم فریب چشم جادویت
پس از چندین شکیبایی شبی یا رب توان دیدن
که شمع دیده افروزیم در محراب ابرویت
سواد لوح بینش را عزیز از بهر آن دارم
که جان را نسخه‌ای باشد ز لوح خال هندویت
تو گر خواهی که جاویدان جهان یک سر بیارایی
صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت
و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فروریزد هزاران جان ز هر مویت
من و باد صبا مسکین دو سرگردان بی‌حاصل
من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت
زهی همت که حافظ راست از دنیی و از عقبی
نیاید هیچ در چشمش به جز خاک سر کویت
معنی و تفسیر
نیمه ی پر لیوان را دیدن خوب است اما حواستان باشد این کار شما را از دیدن واقعیت ها دور نکند. سعی کنید درگیر خیالات و آرزوهای دست نیافتنی نشوید و همیشه واقع بین باشید.
با همت و تلاش می توان هر خواسته ای را به دست آورد تلاش کنید تا در مسیر درست قدم گذاشته و در دنیا و آخرت سعادتمند شوید.