بازآی ساقیا که هواخواه خدمتم – مشتاق بندگی و دعاگوی دولتم

غزل شماره 313 دیوان حافظ

بازآی ساقیا که هواخواه خدمتم
مشتاق بندگی و دعاگوی دولتم

زان جا که فیض جام سعادت فروغ توست
بیرون شدی نمای ز ظلمات حیرتم

هر چند غرق بحر گناهم ز صد جهت
تا آشنای عشق شدم ز اهل رحمتم

عیبم مکن به رندی و بدنامی ای حکیم
کاین بود سرنوشت ز دیوان قسمتم

می خور که عاشقی نه به کسب است و اختیار
این موهبت رسید ز میراث فطرتم

من کز وطن سفر نگزیدم به عمر خویش
در عشق دیدن تو هواخواه غربتم

دریا و کوه در ره و من خسته و ضعیف
ای خضر پی خجسته مدد کن به همتم

دورم به صورت از در دولتسرای تو
لیکن به جان و دل ز مقیمان حضرتم

حافظ به پیش چشم تو خواهد سپرد جان
در این خیالم ار بدهد عمر مهلتم

معنی و تفسیر

دوری از یار و انتظار زیاد شما را بی قرار کرده است. ناراحتی را از خود دور کنید و از تلاش کردن خسته نشوید با توکل به خداوند به خواسته خود می رسید.

برای هدفی که دارید مشکلات زیادی را باید تحمل کنید اما نگران نباشید و به خداوند تکیه کنید،. راه های مختلف را امتحان کنید تا به آن چیزی که می خواهید دست پیدا کنید.

🔥 برای مشاهده فال امروزتان روی دکمه زیر کلیک فرمایید

فال حافظ امروز

بازآی ساقیا که هواخواه خدمتم – مشتاق بندگی و دعاگوی دولتم

غزل شماره 313 دیوان حافظ

معنی و تفسیر

آخرین غزل ها

نماز شام غریبان چو گریه آغازم – به مویه‌های غریبانه قصه پردازم

از سر کوی تو هر کو به ملالت برود – نرود کارش و آخر به خجالت برود

مسلمانان مرا وقتی دلی بود – که با وی گفتمی گر مشکلی بود

ساقیا آمدن عید مبارک بادت – وان مواعید که کردی مرواد از یادت

بیا با ما مورز این کینه داری – که حق صحبت دیرینه داری

ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما – آب روی خوبی از چاه زنخدان شما

دارم امید عاطفتی از جناب دوست – کردم جنایتی و امیدم به عفو اوست

بامدادان که ز خلوتگه کاخ ابداع – شمع خاور فکند بر همه اطراف شعاع

هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد – سعادت همدم او گشت و دولت همنشین دارد

ای که در کوی خرابات مقامی داری – جم وقت خودی ار دست به جامی داری

کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد – محقق است که او حاصل بصر دارد

سال‌ها پیروی مذهب رندان کردم – تا به فتوی خرد حرص به زندان کردم

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو – یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم – فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم

دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش – وز شما پنهان نشاید کرد سر می فروش