به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد – تو را در این سخن انکار کار ما نرسد

غزل شماره 156 دیوان حافظ

به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد
تو را در این سخن انکار کار ما نرسد

اگر چه حسن فروشان به جلوه آمده‌اند
کسی به حسن و ملاحت به یار ما نرسد

به حق صحبت دیرین که هیچ محرم راز
به یار یک جهت حق گزار ما نرسد

هزار نقش برآید ز کلک صنع و یکی
به دلپذیری نقش نگار ما نرسد

هزار نقد به بازار کائنات آرند
یکی به سکه صاحب عیار ما نرسد

دریغ قافله عمر کان چنان رفتند
که گردشان به هوای دیار ما نرسد

دلا ز رنج حسودان مرنج و واثق باش
که بد به خاطر امیدوار ما نرسد

چنان بزی که اگر خاک ره شوی کس را
غبار خاطری از رهگذار ما نرسد

بسوخت حافظ و ترسم که شرح قصه او
به سمع پادشه کامگار ما نرسد

معنی و تفسیر

فکری دارید که انجام دادن آن بسیار خوب است. به حرف و کنایه های اطرافیان حسود توجه نکنید و به راهی که انتخاب کرده اید اطمینان داشته باشید. با دیگران رفتار خوبی داشته باشید تا در مواقع سختی آن ها نیز کنار شما باشند.

نذری دارید که باید آن را ادا کنید. با خدا باشید و انتظار قدر دانی از دیگران نداشته باشید چون هر کسی قدر خوبی را نمی داند.

به مال و ثروتی دست پیدا می کند که همه را شگفت زده می کند. رازهای خود را فقط با دوستان راز دار و صدیق در میان بگذارید.