غزل شماره 264 دیوان حافظ
خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز
پیشتر زان که شود کاسه سر خاک انداز
عاقبت منزل ما وادی خاموشان است
حالیا غلغله در گنبد افلاک انداز
چشم آلوده نظر از رخ جانان دور است
بر رخ او نظر از آینه پاک انداز
به سر سبز تو ای سرو که گر خاک شوم
ناز از سر بنه و سایه بر این خاک انداز
دل ما را که ز مار سر زلف تو بخست
از لب خود به شفاخانه تریاک انداز
ملک این مزرعه دانی که ثباتی ندهد
آتشی از جگر جام در املاک انداز
غسل در اشک زدم کاهل طریقت گویند
پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک انداز
یا رب آن زاهد خودبین که به جز عیب ندید
دود آهیش در آیینه ادراک انداز
چون گل از نکهت او جامه قبا کن حافظ
وین قبا در ره آن قامت چالاک انداز
معنی و تفسیر
فقط روی نقاط منفی هر کاری تمرکز می کنید و این باعث ناراحتی شما می شود، مثبت اندیش باشید، نا امیدی را از دلتان بیرون کنید و برای مسائل دنیوی غصه نخورید.
دعا کنید و از خداوند بخواهید تا به روح و جسم شما آرامش عطا کند. صبور باشید و شک و بد بینی را از خود دور کنید، به امید خدا به خواسته هایتان می رسید.