غزل شماره 77 دیوان حافظ
بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت
و اندر آن برگ و نوا خوش ناله‌های زار داشت
گفتمش در عین وصل این ناله و فریاد چیست
گفت ما را جلوه معشوق در این کار داشت
یار اگر ننشست با ما نیست جای اعتراض
پادشاهی کامران بود از گدایی عار داشت
در نمی‌گیرد نیاز و ناز ما با حسن دوست
خرم آن کز نازنینان بخت برخوردار داشت
خیز تا بر کلک آن نقاش جان افشان کنیم
کاین همه نقش عجب در گردش پرگار داشت
گر مرید راه عشقی فکر بدنامی مکن
شیخ صنعان خرقه رهن خانه خمار داشت
وقت آن شیرین قلندر خوش که در اطوار سیر
ذکر تسبیح ملک در حلقه زنار داشت
چشم حافظ زیر بام قصر آن حوری سرشت
شیوه جنات تجری تحتها الانهار داشت
معنی و تفسیر
غم و غصه ای که دارید به خاطر ترس از شکست است، اما باید از خود بپرسید مگر بدون شکست، موفقیتی به دست خواهد آمد؟ شکست ها هستند که مقدمه پیروزی هستند، پس با اطمینان به توانمندی های خود و توکل به خداوند به تلاش خود ادامه دهید تا مقصود حاصل شود، در واقع رنج مسیر است که لذت رسیدن به هدف را چند برابر می کند.
حواستان باشد در راه رسیدن به هدفی که دارید ممکن است مال و آبروی شما در خطر باشد.