بیماری ام اس چیست؟ چه علائمی دارد و چگونه درمان می شود؟

بیماری ام اس (مولتیپل اسکلروزیس) چیست؟

ام اس (MS) یا مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری ناتوان کننده سیستم عصبی مرکزی است که در آن سیستم ایمنی بدن به غلاف محافظ (میلین) که فیبر های عصبی را پوشانده، حمله می کند و باعث ایجاد مشکلات ارتباطی بین مغز و بقیه بدن می شود.

ام اس (مولتیپل اسکلروزیس) چیست؟
ام اس (مولتیپل اسکلروزیس) چیست؟

علائم بیماری ام اس بسیار متفاوت است و به میزان آسیب عصب بستگی دارد، برخی از افراد مبتلا به ام اس شدید ممکن است توانایی راه رفتن را به طور کامل از دست بدهند، در حالی که برخی دیگر ممکن است مدت طولانی بدون هیچ علائمی زندگی کنند.

هیچ درمانی برای بیماری مولتیپل اسکلروزیس وجود ندارد. با این حال تا حدودی می توان حملات این بیماری را کنترل کرد.

در ادامه این مقاله با همه ی علل، علائم، عوارض، راه های تشخیص و درمان بیماری ام اس در زنان، مردان و کودکان بیشتر آشنا خواهید شد. با پرشین استار همراه باشید؛

علائم و نشانه های بیماری ام اس

علائم ام اس بسته به میلین آسیب دیده در هر فرد متفاوت بروز می کند با این وجود همه ی بیماران مبتلا به ام اس علائمی مانند بی حسی یا ضعف در یک یا چند اندام مانند پا ها، خم شدن گردن به سمت جلو، لرزش و عدم تعادل در راه رفتن را تجربه می کنند.

از دیگر علائم این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد؛

  • از دست رفتن جزئی یا کامل بینایی؛ معمولاً در یک چشم اتفاق می افتد و اغلب با درد هنگام حرکت چشم
    همراه است
  • تاری دید
  • لکنت زبان
  • خستگی
  • سرگیجه
  • سوزن سوزن شدن قسمت هایی از بدن
  • مشکلات جنسی
  • مشکلات روده و مثانه

توجه داشته باشید که اکثر مبتلایان به MS یک دوره تشدید علائم بیماری را تجربه می کنند که بیشتر به صورت اختلال در راه رفتن ایجاد می شود، این دوره ها به دنبال دوره های بهبود بیماری اتفاق می افتند که می تواند ماه ها یا حتی سال ها ادامه داشته باشد.

علل و دلایل ایجاد بیماری ام اس

علت مولتیپل اسکلروزیس ناشناخته است. این بیماری یک بیماری خود ایمنی محسوب می شود که در آن سیستم ایمنی بدن به بافت های خود حمله می کند.

هنگامی که میلین آسیب دیده و فیبر عصبی در معرض دید قرار می گیرد، پیام هایی که در طول آن عصب می روند ممکن است کند یا مسدود شوند و عصب نیز ممکن است به خودی خود آسیب ببیند.

مشخص نیست که چرا بیماری ام اس در بعضی از افراد بروز می کند اما به نظر می رسد ترکیبی از ژنتیک و عوامل محیطی در این زمینه مسئول باشند.

عوامل بروز بیماری ام اس

سن : ام اس می تواند در هر سنی رخ دهد، اما معمولاً در افراد 16 تا 55 ساله بیشتر دیده می شود.

جنس : زنان دو یا سه برابر بیشتر از مردان به ام اس مبتلا می شوند.

ژنتیک : اگر یکی از والدین یا خواهران و برادران شما مبتلا به ام اس بوده باشند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستید.

عفونت های خاص : برخی از ویروس ها خطر ابتلا به بیماری ام اس را افزایش می دهند.

نژاد : افراد سفید پوست به ویژه افراد شمال اروپا بیشتر به ام اس مبتلا می شوند. این میزان در آسیایی ها، آفریقایی ها و مردم بومی آمریکا کمتر است.

آب و هوا : احتمال ابتلا به ام اس در مردم کشور هایی که دارای آب و هوای معتدل هستند، از جمله کانادا، شمال ایالات متحده آمریکا، نیوزیلند، جنوب شرقی استرالیا و اروپا بیشتر است.

ویتامین D : مقادیر کم ویتامین D در بدن و قرار نگرفتن در معرض نور خورشید خطر ابتلا به ام اس را افزایش می دهد.

برخی بیماری های خود ایمنی : ابتلا به بیماری های تیروئید، دیابت نوع 1 و بیماری التهابی روده احتمال ابتلا به بیماری ام اس را افزایش می دهد.

سیگار کشیدن : سیگار کشیدن خطر ابتلا به بیماری ام اس را افزایش می دهد.

عوارض بیماری ام اس

افراد مبتلا به ام اس ممکن است عوارضی مانند سختی عضلانی یا اسپاسم، فلج که به طور معمول در پاها اتفاق می افتد، عدم کنترل مثانه و روده، ناتوانی جنسی، تغییرات ذهنی مانند فراموشی یا نوسانات خلقی، افسردگی و صرع را تجربه کنند.

تشخیص بیماری ام اس چگونه است؟

آزمایش خون 

آزمایش خون برای بررسی وجود نشانگر های ویژه مرتبط با بیماری MS انجام می شود و می تواند به تشخیص این بیماری کمک کند.

آزمایش مایع نخاعی

در این آزمایش مقداری از مایع نخاعی را خارج کرده و برای آنالیز به آزمایشگاه می فرستند. این نمونه می تواند ناهنجاری های آنتی بادی هایی را که باعث ام اس می شوند، نشان دهد.

MRI 

ام آر آی می تواند ضایعات ناشی از ام اس در مغز و نخاع را نشان دهد.

آزمایش پتانسیل برانگیخته بینایی فلش

در این روش در پاسخ به محرک ها، سیگنال های الکتریکی تولید شده توسط سیستم عصبی شما ثبت می شود.

درمان بیماری ام اس

هیچ درمانی برای مولتیپل اسکلروز وجود ندارد. درمان ها به طور معمول برای بهبود حملات ام اس، کاهش سرعت پیشرفت بیماری و مدیریت علائم بیماری ام اس انجام می شوند.

درمان حملات MS

1. کورتیکواستروئید هایی مانند پردنیزون خوراکی و متیل پردنیزولون داخل وریدی برای کاهش التهاب عصبی تجویز می شوند. عوارض جانبی این دارو ها ممکن است شامل بی خوابی، افزایش فشار خون، نوسانات خلقی و احتباس مایعات در بدن باشد.

2. تبادل پلاسما (پلاسمافرس) که در آن قسمت مایع خون شما (پلاسما) برداشته شده و از سلول های خونی شما جدا می شود. سلول های خونی سپس با یک محلول پروتئین (آلبومین) مخلوط می شوند و به بدن شما باز می گردند.

کاهش سرعت پیشرفت بیماری ام اس

دارو هایی که برای کاهش سرعت پیشرفت ام اس استفاده می شوند؛

1. اینترفرون های بتا : این داروها از جمله داروهای معمول تجویز شده برای درمان بیماری ام اس هستند که در زیر پوست یا عضله تزریق می شوند و می توانند شدت علائم بیماری را کاهش دهند.

2. گلاتیرامر استات : این دارو برای کاهش دفعات عود بیماری استفاده می شود و به صورت تزریق زیر جلدی تجویز می شود.

3. فینگولیمود : این داروی خوراکی یک بار در روز استفاده شده و میزان عود بیماری را کاهش می دهد.

4. دی متیل فومارات : این داروی خوراکی دو بار در روز می تواند میزان عود بیماری را کاهش دهد.

5. تریفلونومید: این داروی خوراکی یک بار در روز می تواند میزان عود لیماری را کاهش دهد.

6. سیپونیمود : تحقیقات نشان می دهد که این داروی خوراکی یک بار در روز می تواند به کنترل بیماری ام اس کمک کند.

7. اوکرلیزومب : یک داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی که به صورت تزریق داخل وریدی برای درمان ام اس استفاده می شود.

8. ناتالیزومب : این دارو برای جلوگیری از حرکت سلول های ایمنی آسیب دیده از جریان خون به مغز و نخاع طراحی شده است که پیشرفت بیماری ام اس را کاهش می دهد.

9. آلمتوزومب : این دارو برای کاهش پیشرفت بیماری ام اس استفاده می شود.

10. میتوکسانترون : این دارو، سرکوب کننده ی سیستم ایمنی است و به ندرت برای درمان ام اس شدید استفاده می شود.

درمان علائم و نشانه های ام اس

1. فیزیوتراپی : فیزیوتراپی یکی از بهترین روش ها برای درمان ضعف پا و سایر مشکلات راه رفتن بیماران مبتلا به ام اس محسوب می شود.

2. شل کننده های عضلانی : استفاده از شل کننده های عضلانی مانند باکلوفن و تیزانیدین می تواند به درمان درد ناشی از اسپاسم عضلات کمک کنند.

3. داروهایی برای کاهش خستگی : آمانتادین و متیل فنیدات از بهترین دارو ها برای کاهش خستگی در افراد مبتلا به ام اس هستند.

4. دارو هایی برای افزایش سرعت راه رفتن : 4 آینو پیریدین ممکن است کمی سرعت راه رفتن در افراد مبتلا به ام اس را افزایش دهد.

5. دارو های دیگر : علاوه بر این ها دارو هایی برای درمان افسردگی، اختلالات جنسی، بی خوابی و مشکلات کنترل مثانه یا روده برای بیماران مبتلا به ام اس تجویز می شود.

درمان های خانگی ام اس در طب سنتی

استراحت کنید : به اندازه ی کافی بخوابید.

ورزش کنید : ورزش منظم می تواند به افزایش قدرت عضلات و بهبود تعادل و هماهنگی کمک کند. شنا، پیاده روی، ایروبیک کم فشار، دوچرخه سواری، یوگا و تای چی از بهترین ورزش ها برای ام اس هستند.

در معرض گرما قرار نگیرید : علائم ام اس اغلب با افزایش درجه حرارت بدن در برخی از افراد مبتلا به ام اس بدتر می شود.

رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشید : همه ی ویتامین ها به ویژه ویتامین D و مواد معدنی را در رژیم غذایی خود بگنجانید.

استرس خود را درمان کنید : به ورزش هایی مانند تای چی، یوگا و مدیتیشن استرس خود را مدیریت کنید.

طب سوزنی : این روش ممکن است به بهبود علائم بیماران مبتلا به ام اس کمک کند.

منبع : mayoclinic

🔥 فال امروزتو خوندی؟

فالم رو نشون بده