گر چه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود – تا ریا ورزد و سالوس مسلمان نشود

غزل شماره 227 دیوان حافظ

گر چه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود
تا ریا ورزد و سالوس مسلمان نشود

رندی آموز و کرم کن که نه چندان هنر است
حیوانی که ننوشد می و انسان نشود

گوهر پاک بباید که شود قابل فیض
ور نه هر سنگ و گلی لؤلؤ و مرجان نشود

اسم اعظم بکند کار خود ای دل خوش باش
که به تلبیس و حیل دیو مسلمان نشود

عشق می‌ورزم و امید که این فن شریف
چون هنرهای دگر موجب حرمان نشود

دوش می‌گفت که فردا بدهم کام دلت
سببی ساز خدایا که پشیمان نشود

حسن خلقی ز خدا می‌طلبم خوی تو را
تا دگر خاطر ما از تو پریشان نشود

ذره را تا نبود همت عالی حافظ
طالب چشمه خورشید درخشان نشود

معنی و تفسیر

باید از گذشته و اشتباهاتی که انجام داده اید درس بگیرید و برای موفقیت از تجربیات خود استفاده کنید. کبر و ریا را از خود دور کنید و رفتار خود را با دیدن افراد جدید عوض نکنید، خود واقعی تان باشید.

با دیگران با مهر و محبت رفتار کنید و از فریب و آزار اطرافیان بپرهیزید. قدر زمان و فرصت هایی که به دست می آید را بدانید و از آن ها نهایت استفاده را ببرید.