ناتوانی جنسی یا اختلال نعوظ در مردان، به خصوص در مردان بالای 40 سال بسیار شایع است. شما می‌توانید با یک پزشک، برای درمان علت زمینه‌ای ناتوانی جنسی خود مشورت کنید. انتخاب نوع درمان ناتوانی جنسی، یک تصمیم شخصی است. با این حال، ممکن است، صحبت کردن با شریک زندگی خود، در مورد اینکه کدام درمان برای شما به عنوان یک زوج بهتر است، مفید باشد.
اختلال نعوظ چیست؟
زمانی که یکی از موارد زیر را داشته باشید، به اختلال نعوظ مبتلا هستید:
- قادر به ایجاد نعوظ نباشید
- قادر به حفظ نعوظ برای مدت زمان کافی برای داشتن رابطه جنسی نباشید
بسته به علت این عارضه، ممکن است که در زمان‌های دیگر، مانند زمانی که از خواب بیدار می‌شوید، نعوظ داشته باشید. گاهی اوقات ممکن است میل جنسی کم (از دست دادن میل جنسی) نیز داشته باشید.
چه چیزی باعث اختلال نعوظ (ناتوانی جنسی) می‌شود؟
ناتوانی جنسی می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله:
- بیماری عروقی: خون‌رسانی به آلت تناسلی، ممکن است در نتیجه بیماری عروقی مانند تصلب شرایین (سخت شدن شریان‌ها) مسدود یا کم شود.
- اختلالات عصبی (مانند مولتیپل اسکلروزیس): اعصابی که پالس‌ها را به آلت تناسلی می‌فرستند ممکن است در اثر سکته مغزی، دیابت یا دلایل دیگر آسیب ببینند.
- حالات روانی: این حالات، عبارتند از استرس، افسردگی، فقدان محرک از سوی مغز و اضطراب عملکرد.
- ضربه: آسیب وارده می‌تواند به بروز علائم اختلال نعوظ، منجر شود.
بیماری‌های مزمن، بعضی داروها و بیماری به نام بیماری پیرونی نیز می‌توانند باعث ناتوانی جنسی شوند. جراحی‌های سرطان پروستات، مثانه و روده بزرگ نیز ممکن است از عوامل موثر باشند.
پزشکان چگونه اختلال نعوظ را درمان می‌کنند؟
پزشک داروهای خوراکی تجویز کند.
یک پزشک، ممکن است برای شما یک داروی خوراکی یا دارویی که از طریق خوردن مصرف می‌کنید، مانند یکی از موارد زیر، برای کمک به شما برای ایجاد و حفظ نعوظ تجویز کند:
- سیلدنافیل
- واردنافیل
- تادالافیل
- آوانافیل
همه این داروها با شل کردن عضلات صاف و افزایش جریان خون در آلت تناسلی، در هنگام تحریک جنسی عمل می‌کنند. اگر از نیترات برای درمان بیماری قلبی استفاده می‌کنید، نباید هیچ یک از این داروها را برای درمان ناتوانی جنسی مصرف نمائید. نیترات‌ها رگ‌های خونی شما را گشاد و شل می‌کنند. این ترکیب می‌تواند منجر به افت ناگهانی فشار خون شود که ممکن است باعث ضعف یا سرگیجه یا زمین خوردن شود و منجر به صدمات احتمالی گردد.
همچنین اگر از آلفا بلاکرها برای درمان بزرگی پروستات استفاده می‌کنید، با پزشک خود صحبت کنید. ترکیبی از آلفا بلاکرها و داروهای اختلال نعوظ نیز می‌تواند باعث افت ناگهانی فشار خون شود.
اگر سطح پایین تستوسترون در خون خود دارید، یک پزشک ممکن است تستوسترون را تجویز کند. اگرچه مصرف تستوسترون ممکن است به ED شما کمک کند، اما اگر اختلال نعوظ شما ناشی از مشکلات گردش خون یا عصبی باشد، اغلب مفید نیست. مصرف تستوسترون همچنین ممکن است منجر به عوارض جانبی از جمله افزایش تعداد گلبول‌های قرمز خون و مشکلات ادرار شود.
همچنین ثابت نشده است که درمان با تستوسترون به اختلال نعوظ مرتبط با هیپوگنادیسم مرتبط با سن یا شروع دیررس کمک کند. از درمان با تستوسترون که توسط پزشک، تجویز نشده باشد، اجتناب نمائید. تستوسترون درمانی می‌تواند بر نحوه عملکرد سایر داروهای شما تأثیر بگذارد و عوارض جانبی جدی ایجاد کند.
پزشک داروهای تزریقی و شیاف تجویز کند.
بسیاری از مردان با تزریق دارویی به نام آلپروستادیل، به آلت تناسلی، نعوظ قوی‌تری دارند که باعث پر شدن رگ‌های آن از خون می‌‌گردد. داروهای خوراکی می‌توانند پاسخ شما به تحریک جنسی را بهبود بخشند، اما مانند داروهای تزریقی باعث ایجاد نعوظ خودکار نمی‌شوند.
برخی از مردان به جای تزریق دارو، شیاف آلپروستادیل را وارد مجرای ادرار می‌کنند. شیاف یک داروی جامد است که شما آن را در بدن خود قرار میدهید تا در آنجا حل شود. پزشک، یک اپلیکاتور از پیش پر شده را برای شما تجویز می‌کند تا پلت را حدود یک اینچ در مجرای ادراری، وارد کنید. نعوظ پس از 8 تا 10 دقیقه شروع می‌شود و ممکن است 30 تا 60 دقیقه طول بکشد.
پزشک در مورد داروهای جایگزین با شما صحبت می‌کند.
بعضی از مردان می‌گویند که تعدادی از داروهای جایگزین که از طریق خوراکی مصرف می‌شوند، می‌توانند به آنها کمک کنند تا نعوظ داشته باشند و آن را حفظ کنند. با این حال، همه داروها یا مکمل‌های “طبیعی” بی خطر نیستند. ترکیبی از داروهای خاص تجویز شده و داروهای جایگزین می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی برای سلامتی شود. برای کمک به اطمینان از مراقبت هماهنگ و ایمن، استفاده از داروهای جایگزین، از جمله استفاده از مکمل‌های ویتامین و مواد معدنی را با یک پزشک در میان بگذارید. همچنین هرگز بدون مشورت با پزشک خود داروی آنلاین سفارش ندهید.
دستگاه وکیوم
دستگاه وکیوم با کشیدن خون به داخل عروق آلت تناسلی باعث نعوظ می‌شود. این دستگاه دارای سه قسمت است:
- یک لوله پلاستیکی که در اطراف آلت تناسلی خود قرار میدهید
- پمپی که هوا را از لوله بیرون می‌کشد و خلاء ایجاد می‌کند
- یک حلقه لاستیکی که با برداشتن آن از انتهای لوله به سمت قاعده آلت تناسلی خود حرکت میدهید.
حلقه لاستیکی با جلوگیری از برگشت خون به بدن شما، نعوظ را در حین رابطه جنسی حفظ می‌کند. حلقه لاستیکی می‌تواند تا 30 دقیقه در جای خود باقی بماند. برای بازگرداندن گردش خون طبیعی و جلوگیری از تحریک پوست، پس از آن زمان، حلقه را بردارید.
ممکن است متوجه شوید که استفاده از دستگاه وکیوم، نیاز به تمرین یا تنظیم دارد. استفاده از این دستگاه، ممکن است آلت تناسلی شما را سرد یا بی حس کند و رنگ آلت را بنفش کند . همچنین ممکن است روی آلت تناسلی خود کبودی داشته باشید. با این حال، کبودی‌ها اغلب بدون درد هستند و در عرض چند روز ناپدید می‌شوند. دستگاه‌های وکیوم، ممکن است انزال را ضعیف کنند، اما در بیشتر موارد، این دستگاه‌ها بر اوج لذت جنسی یا ارگاسم، تأثیر منفی نمی‌گذارند.
جراحی
برای اکثر مردان، جراحی آخرین راه حل است. با پزشک خود در مورد اینکه آیا جراحی برای شما مناسب است یا خیر صحبت کنید. یک اورولوژیست، جراحی را در یک مرکز جراحی یا بیمارستان انجام می‌دهد
- کاشت دستگاهی برای نعوظ آلت تناسلی
- برای افزایش جریان خون به آلت تناسلی، شریان‌ها را بازسازی می‌کنند
دستگاه‌های کاشته شده
دستگاه‌های کاشته‌شده، معروف به پروتز، می‌تواند به بسیاری از مردان مبتلا به ED کمک کند تا نعوظ داشته باشند. پروتزها، معمولا توسط متخصص اورولوژی، در جای خود قرار می‌گیرند. دو نوع پروتز وجود دارد
- پروتزهای بادی که آلت تناسلی شما را با استفاده از پمپ در کیسه بیضه، بلندتر و پهن‌تر می‌کنند
- پروتزهای انعطاف پذیر، که میله‌هایی هستند که به شما امکان می‌دهند موقعیت آلت تناسلی خود را به صورت دستی تنظیم کنید
معمولاً می‌توانید در همان روز یا روز بعد از جراحی، بیمارستان را ترک کنید. شما باید 4 تا 6 هفته پس از جراحی از این پروتز استفاده کنید. هنگامی که نصب هر یک از پروتزها را انجام دادید، باید از دستگاه برای نعوظ استفاده کنید. مشکلات احتمالی این پروتزها شامل شکستن و عفونت است.
/ پایان رپورتاژ آگهی
