غزل شماره 266 دیوان حافظ
دلم رمیده لولیوشیست شورانگیز
دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آمیز
فدای پیرهن چاک ماه رویان باد
هزار جامه تقوی و خرقه پرهیز
خیال خال تو با خود به خاک خواهم برد
که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز
فرشته عشق نداند که چیست ای ساقی
بخواه جام و گلابی به خاک آدم ریز
پیاله بر کفنم بند تا سحرگه حشر
به می ز دل ببرم هول روز رستاخیز
فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی
که جز ولای توام نیست هیچ دست آویز
بیا که هاتف میخانه دوش با من گفت
که در مقام رضا باش و از قضا مگریز
میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست
تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز
معنی و تفسیر
عشق است که به زندگی معنی و مفهوم می بخشد و بدون عشق نمی توان زندگی کرد. ظاهر بین نباشید تا بتوانید دوست را از دشمن تشخیص دهید. قبل از اطمینان به اطرافیان خود آن ها را امتحان کنید و میزان صداقت آن ها را بسنجید.
قانع و شکر گزار باشید و طمع را کنار بگذارید. کبر و غرور را از خود دور کنید چون در آینده باعث پشیمانی شما خواهد شد. رقیبان و حسودان قصد دارند شما را گمراه کنند اما خدا با شماست و به لطف دعای خیر پدر و مادر به موفقیت دست پیدا خواهید کرد.