غزل شماره 481 دیوان حافظ
بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی
خون خوری گر طلب روزی ننهاده کنی
آخرالامر گل کوزه گران خواهی شد
حالیا فکر سبو کن که پر از باده کنی
گر از آن آدمیانی که بهشتت هوس است
عیش با آدمی ای چند پری زاده کنی
تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف
مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی
اجرها باشدت ای خسرو شیرین دهنان
گر نگاهی سوی فرهاد دل افتاده کنی
خاطرت کی رقم فیض پذیرد هیهات
مگر از نقش پراگنده ورق ساده کنی
کار خود گر به کرم بازگذاری حافظ
ای بسا عیش که با بخت خداداده کنی
ای صبا بندگی خواجه جلال الدین کن
که جهان پرسمن و سوسن آزاده کنی
معنی و تفسیر
قدر داشته های خود را بدانید و قانع باشید تا در زندگی آرامش داشته باشید. به خاطر مال دنیا حرص نخورید و همواره به یاد خدا باشید.
از توانایی های خود کمک بگیرید و تلاش کنید تا به اهداف تان دست پیدا کنید. عجول نباشید و قبل از هر کاری خوب فکر کنید.