دل من در هوای روی فرخ – بود آشفته همچون موی فرخ

غزل شماره 99 دیوان حافظ

دل من در هوای روی فرخ
بود آشفته همچون موی فرخ

بجز هندوی زلفش هیچ کس نیست
که برخوردار شد از روی فرخ

سیاهی نیکبخت است آن که دایم
بود همراز و هم زانوی فرخ

شود چون بید لرزان سرو آزاد
اگر بیند قد دلجوی فرخ

بده ساقی شراب ارغوانی
به یاد نرگس جادوی فرخ

دوتا شد قامتم همچون کمانی
ز غم پیوسته چون ابروی فرخ

نسیم مشک تاتاری خجل کرد
شمیم زلف عنبربوی فرخ

اگر میل دل هر کس به جایست
بود میل دل من سوی فرخ

غلام همت آنم که باشد
چو حافظ بنده و هندوی فرخ

معنی و تفسیر

دوری از معشوق شما را بسیار اندوهگین کرده است و لحظه ای نیست که به یاد او نباشید، صبور باشید و از خداوند کمک بخواهید تا آرامش پیدا کنید او بر همه چیز آگاه است و بهترین را برای ما می خواهد.

دست از لجبازی بر دارید و برای آینده خود برنامه ریزی کنید. در آینده ای نزدیک با کسی آشنا می شوید که به شما در رسیدن به موفقیت بسیار کمک خواهد کرد.