زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست – راه هزار چاره گر از چار سو ببست

غزل شماره 30 دیوان حافظ

زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست
راه هزار چاره گر از چار سو ببست

تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان
بگشود نافه‌ای و در آرزو ببست

شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو
ابرو نمود و جلوه گری کرد و رو ببست

ساقی به چند رنگ می اندر پیاله ریخت
این نقش‌ها نگر که چه خوش در کدو ببست

یا رب چه غمزه کرد صراحی که خون خم
با نعره‌های قلقلش اندر گلو ببست

مطرب چه پرده ساخت که در پرده سماع
بر اهل وجد و حال در های و هو ببست

حافظ هر آن که عشق نورزید و وصل خواست
احرام طوف کعبه دل بی وضو ببست

معنی و تفسیر

در بدترین شرایط هم نباید امیدتان را از دست بدهید زیرا امید مانند نوری است که مسیر موفقیت و بیرون آمدن از مشکلات را به شما نشان خواهد داد. برخیزید و دوباره به تلاش کردن ادامه دهید که به زودی سختی ها از بین خواهد رفت.

احساس می کنید از کسانی که به ظاهر دوست بوده اند فریب خورده اید.

از احساسات زود گذر و هوس دوری کنید که به سود شما نیست. به خداوند تکیه کنید و از او یاری بخواهید، او شما را به مقصود خواهد رساند.