نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد – عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد

غزل شماره 164 دیوان حافظ

نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد
عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد

ارغوان جام عقیقی به سمن خواهد داد
چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد

این تطاول که کشید از غم هجران بلبل
تا سراپرده گل نعره زنان خواهد شد

گر ز مسجد به خرابات شدم خرده مگیر
مجلس وعظ دراز است و زمان خواهد شد

ای دل ار عشرت امروز به فردا فکنی
مایه نقد بقا را که ضمان خواهد شد

ماه شعبان منه از دست قدح کاین خورشید
از نظر تا شب عید رمضان خواهد شد

گل عزیز است غنیمت شمریدش صحبت
که به باغ آمد از این راه و از آن خواهد شد

مطربا مجلس انس است غزل خوان و سرود
چند گویی که چنین رفت و چنان خواهد شد

حافظ از بهر تو آمد سوی اقلیم وجود
قدمی نه به وداعش که روان خواهد شد

معنی و تفسیر

تغییرات خوبی در زندگی شما صورت خواهد گرفت. قدر سلامتی خود و اطرافیانتان را بدانید و به خاطر آن سپاسگزار خداوند باشید.

از اشتباهات گذشته درس بگیرید و برای رسیدن به اهداف خود تلاش کنید و به خداوند توکل کنید. ماه های شعبان و رمضان برای شما فرصتی است تا روح و جان خود را از گناه پاک کنید. روزهای خوب از راه می رسند و اوضاع رو به بهبود است.

🔥 برای مشاهده فال امروزتان روی دکمه زیر کلیک فرمایید

فال حافظ امروز

نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد – عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد

غزل شماره 164 دیوان حافظ

معنی و تفسیر

آخرین غزل ها

لبش می‌بوسم و در می‌کشم می – به آب زندگانی برده‌ام پی

سبت سلمی بصدغیها فؤادی – و روحی کل یوم لی ینادی

در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند – من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند

ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالیست – حال هجران تو چه دانی که چه مشکل حالیست

صبا به تهنیت پیر می فروش آمد – که موسم طرب و عیش و ناز و نوش آمد

دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد – چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

به صوت بلبل و قمری اگر ننوشی می – علاج کی کنمت آخرالدواء الکی

دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت – بشکست عهد وز غم ما هیچ غم نداشت

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس – که چنان ز او شده‌ام بی سر و سامان که مپرس

به جان پیر خرابات و حق صحبت او – که نیست در سر من جز هوای خدمت او

ساقی بیا که شد قدح لاله پر ز می – طامات تا به چند و خرافات تا به کی

کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند – ببرد اجر دو صد بنده که آزاد کند

خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست – تاب آن زلف پریشان تو بی چیزی نیست

نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد – که روز محنت و غم رو به کوتهی آورد

ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما – آب روی خوبی از چاه زنخدان شما