غزل شماره 165 دیوان حافظ
مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد
قضای آسمان است این و دیگرگون نخواهد شد
رقیب آزارها فرمود و جای آشتی نگذاشت
مگر آه سحرخیزان سوی گردون نخواهد شد
مرا روز ازل کاری به جز رندی نفرمودند
هر آن قسمت که آن جا رفت از آن افزون نخواهد شد
خدا را محتسب ما را به فریاد دف و نی بخش
که ساز شرع از این افسانه بی‌قانون نخواهد شد
مجال من همین باشد که پنهان عشق او ورزم
کنار و بوس و آغوشش چه گویم چون نخواهد شد
شراب لعل و جای امن و یار مهربان ساقی
دلا کی به شود کارت اگر اکنون نخواهد شد
مشوی ای دیده نقش غم ز لوح سینه حافظ
که زخم تیغ دلدار است و رنگ خون نخواهد شد
معنی و تفسیر
تلاش خود را کرده اید، برای بعضی از اهداف حالا باید صبور باشید. عاشق هستید و به دنبال وصال یار، به زودی به مراد دل می رسید.
برای کارهایتان از فکر خود کمک بگیرید و اجازه ندهید حسودان و رقبا برای شما مشکلی ایجاد کنند. دست از تلاش بر ندارید و به خداوند توکل کنید سختی ها به زودی تمام می شوند و روزهای خوب از راه می رسند.
برای نماز صبح اهمیت قائل شوید.