نقدها را بود آیا که عیاری گیرند – تا همه صومعه داران پی کاری گیرند

غزل شماره 185 دیوان حافظ

نقدها را بود آیا که عیاری گیرند
تا همه صومعه داران پی کاری گیرند

مصلحت دید من آن است که یاران همه کار
بگذارند و خم طره یاری گیرند

خوش گرفتند حریفان سر زلف ساقی
گر فلکشان بگذارد که قراری گیرند

قوت بازوی پرهیز به خوبان مفروش
که در این خیل حصاری به سواری گیرند

یا رب این بچه ترکان چه دلیرند به خون
که به تیر مژه هر لحظه شکاری گیرند

رقص بر شعر تر و ناله نی خوش باشد
خاصه رقصی که در آن دست نگاری گیرند

حافظ ابنای زمان را غم مسکینان نیست
زین میان گر بتوان به که کناری گیرند

معنی و تفسیر

معشوق نیاز به کمک شما دارد، بدون این که حرف دیگری بزنید به کمک او بروید و نجاتش دهید، این به صلاح شماست.

کسانی قصد دشمنی و ضربه زدن به شما را دارند، از آن ها دوری کنید. دنیا دار مکافات است آن ها پاسخ بدی خود را خواهند دید.

اسرار خود را با هر کسی نگویید. نذری دارید که باید آن را ادا کنید.