چندان که گفتم غم با طبیبان – درمان نکردند مسکین غریبان

غزل شماره 383 دیوان حافظ

چندان که گفتم غم با طبیبان
درمان نکردند مسکین غریبان

آن گل که هر دم در دست بادیست
گو شرم بادش از عندلیبان

یا رب امان ده تا بازبیند
چشم محبان روی حبیبان

درج محبت بر مهر خود نیست
یا رب مبادا کام رقیبان

ای منعم آخر بر خوان جودت
تا چند باشیم از بی نصیبان

حافظ نگشتی شیدای گیتی
گر می‌شنیدی پند ادیبان

معنی و تفسیر

ناراحت نباشید و روحیه خود را حفظ کنید. در کارتان اشتباهی پیش آمده که با بررسی بیش تر می توانید دلیل آن را پیدا کنید.

به خاطر بی فکری خودتان دچار مشکلاتی شده اید. با افراد دانا مشورت کنید تا بهترین راه را برای زندگی خود انتخاب کنید.