منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن – منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن

غزل شماره 393 دیوان حافظ

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن

به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات
بخواست جام می و گفت عیب پوشیدن

مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست
به دست مردم چشم از رخ تو گل چیدن

به می پرستی از آن نقش خود زدم بر آب
که تا خراب کنم نقش خود پرستیدن

به رحمت سر زلف تو واثقم ور نه
کشش چو نبود از آن سو چه سود کوشیدن

عنان به میکده خواهیم تافت زین مجلس
که وعظ بی عملان واجب است نشنیدن

ز خط یار بیاموز مهر با رخ خوب
که گرد عارض خوبان خوش است گردیدن

مبوس جز لب ساقی و جام می حافظ
که دست زهدفروشان خطاست بوسیدن

معنی و تفسیر

حسود نباشید و کینه را از دلتان بیرون کنید، چون این ویژگی های بد عاقبت خوبی برایتان ندارد. اهداف مشخصی برای خود تعیین کنید و بدون برنامه ریزی اقدامی نکنید تا در آینده پشیمان نشوید.

غرور را کنار بگذارید و از دوستان فریب کار دوری کنید. اگر چه زود رنج هستید اما نباید در مقابل مشکلات تسلیم شوید. امیدوار باشید و به خداوند توکل کنید.