تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم – تبسمی کن و جان بین که چون همی‌سپرم

غزل شماره 330 دیوان حافظ

تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که چون همی‌سپرم

چنین که در دل من داغ زلف سرکش توست
بنفشه زار شود تربتم چو درگذرم

بر آستان مرادت گشاده‌ام در چشم
که یک نظر فکنی خود فکندی از نظرم

چه شکر گویمت ای خیل غم عفاک الله
که روز بی‌کسی آخر نمی‌روی ز سرم

غلام مردم چشمم که با سیاه دلی
هزار قطره ببارد چو درد دل شمرم

به هر نظر بت ما جلوه می‌کند لیکن
کس این کرشمه نبیند که من همی‌نگرم

به خاک حافظ اگر یار بگذرد چون باد
ز شوق در دل آن تنگنا کفن بدرم

معنی و تفسیر

صبور باشید، برای رسیدن به خواسته هایتان باید سختی های زیادی را تحمل کنید. خانواده و دوستان دلسوزی دارید که همیشه حواسشان به شما بوده، قدر آن ها را بدانید.

در کارها با دوستان دلسوز مشورت کرده و از تجربیات آن ها استفاده کنید. برای رسیدن به نتیجه ی بهتر از اطرافیان کمک بخواهید.

🔥 برای مشاهده فال امروزتان روی دکمه زیر کلیک فرمایید

فال حافظ امروز

تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم – تبسمی کن و جان بین که چون همی‌سپرم

غزل شماره 330 دیوان حافظ

معنی و تفسیر

آخرین غزل ها

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست – دل سودازده از غصه دو نیم افتادست

سلامی چو بوی خوش آشنایی – بدان مردم دیده روشنایی

منم که گوشه میخانه خانقاه من است – دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است

ای که در کوی خرابات مقامی داری – جم وقت خودی ار دست به جامی داری

گفتا برون شدی به تماشای ماه نو – از ماه ابروان منت شرم باد رو

هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک – گرم تو دوستی از دشمنان ندارم باک

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست – سخن شناس نه‌ای جان من خطا این جاست

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها – که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم – خاک می‌بوسم و عذر قدمش می‌خواهم

می خواه و گل افشان کن از دهر چه می‌جویی – این گفت سحرگه گل بلبل تو چه می‌گویی

گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت – ور ز هندوی شما بر ما جفایی رفت رفت

گل بی رخ یار خوش نباشد – بی باده بهار خوش نباشد

کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد – محقق است که او حاصل بصر دارد

معاشران ز حریف شبانه یاد آرید – حقوق بندگی مخلصانه یاد آرید

مرحبا طایر فرخ پی فرخنده پیام – خیر مقدم چه خبر دوست کجا راه کدام