انشا زیبا و خواندنی در مورد پرواز بدون بال برای نوجوانان و دانش آموزان پایه چهارم تا دوازدهم
کاش ما انسان ها هم می توانستیم مانند پرندگان پرواز کنیم و بودن در آسمان را هم تجربه کنیم، من خیلی دوست دارم که به آسمان بروم و ماه و خورشید و ستارگان را از نزدیک ببینم به ابر ها دست بزنم و همه چیز را از نزدیک تجربه کنم.
درست است که امروزه راه های بسیاری برای پرواز به آسمان وجود دارد مانند پرواز با هواپیما اما من دوست دارم خودم به تنهایی و بدون بال پرواز کنم و به آسمان بروم، دوست دارم بدون هیچ محدودیتی هرگاه که دلم خواست پرواز کنم و به آسمان بروم.
اما می دانم که در دنیای امروز این یک انجام نشدنی است و به دلیل جاذبه زمین ما انسان ها هیچگاه نمی توانیم بدون بال در آسمان پرواز کنیم و در هوا معلق باشیم؛ روزی پدرم که از علاقه بسیار من به پرواز بدون بال با خبر بود پرواز را اینگونه برایم توجیح کرد.
همیشه که نباید پرواز به صورت فیزیکی باشد ما انسان ها همیشه در فکر و خیالات خود در حال پرواز و رویا پردازی هستیم، گاهی به گذشته پرواز می کنیم و غرق خاطرات خوشمان می شویم گاهی هم به آینده پرواز می کنیم و رویاهای خود را به تصویر می کشیم.
در پرواز فکر به هیچ بال پروازی نیاز نداریم و بر هرکجا که اراده کنیم می توانیم پرواز کنیم و برویم، درست است که میل به پرواز درون ما انسان ها بسیار زیاد است اما حتما مصلحت خداوند بوده است که ما به تنهایی نمی توانیم پرواز کنیم و به آسمان برویم.
خداوند آن قدر حکیم است که این آرزو و میل درونی ما را با پیشرفت علم و اختراع هواپیما و هلیکوپتر برآورده کرده است و ما از لحاظ فیزیکی هر گاه که بخواهیم می توانیم به کمک آن ها به آسمان پرواز کنیم.
ما انسان ها زمانی که عمرمان بر روی زمین به اتمام می رسد و فرشته مرگ به سراغمان می آید روحمان بدون هیچ بال پروازی به حرکت در می آید و به سمت اسمان می رود و ما آن موقع پرواز بدون بال را تجربه خواهیم کرد، پس روح ما همیشه می تواند پرواز کند و این جسم ما است که این توانایی را ندارد.
خداوند آنقدر بزرگ و آن قدر حکیم است که با اینکه جسم ما نمی تواند پرواز کند اما به ما بال هایی از جنس فکر و خیال و معنویت اعطا کرده است که هرگاه بخواهیم به وسیله آن ها می توانیم روح خود را به پرواز در بیاوریم و برای پرواز جسممان هم استفاده از اختراعات بشری را قرار داده است و این نشان دهنده قدرت و اشرف مخلوقات بودنی است که خداوند به ما بخشیده است.
